سوره آل عمران – آیه 30

یَوْمَ تَجِدُ کُلُّ نَفْسٍ ما عَمِلَتْ مِنْ خَیْرٍ مُحْضَراً وَ ما عَمِلَتْ مِنْ سوءٍ تَوَدُّ لَوْ أنَّ بَیْنَها وَ بَیْنَهُ أمَداً بَعیداً وَ یُحَذِّرُکُمُ اللّهُ نَفْسَهُ وَ اللّهُ رَؤُفٌ بِالْعِبادِ (30)

زمانی که می‌یابد هر شخصی آن‌چه را عمل کرده از خیر حاضر شده و آن‌چه عمل کرده از بدی، دوست دارد ای کاش که بین آن و بین او فاصله‌ای دور باشد و بر حذر می‌دارد شما را الله (از) (خشم) خودش و الله بسیار دلسوز به بندگان است. (30)

روزی که هر کس هر چه کار خوب کرده حاضر بیابد، و نیز هر چه کار بد کرده است. و دوست دارد که میان او و کارهای بدش فاصله‏ای دور باشد، خدا شما را از خویشتن بیم میدهد و خدا با بندگان مهربان است (30)

روزی که هر کسی آنچه کار نیک به جای آورده و آنچه بدی مرتکب شده، حاضر شده می‏یابد و آرزو می‏کند: کاش میان او و آن [کارهای بد] فاصله‏ای دور بود. و خداوند، شما را از [کیفر] خود می‏ترساند، و [در عین حال‏] خدا به بندگان [خود] مهربان است. (30)

روزی که هر کس آنچه را از کار خیر (در دنیا) انجام داده و آنچه را از کار بد به جا آورده حاضر شده می‏یابد (عین آن اعمال را به صورت قیامتی مجسیم می‏بیند)، آرزو می‏کند که کاش میان او و عمل‏های بدش مدت زمان درازی بود (قیامت به تأخیر می‏افتاد). و خدا شما را از (عذاب) خود بر حذر می‏دارد، و خدا دلسوز بندگان است. (30)

فهرست مطالب

باز کردن همه | بستن همه