سوره بقره – آیه 284 تا 286

لِلّهِ ما فی السَّماواتِ وَ ما فی الْأرْضِ وَ إنْ تُبْدوا ما فی أنْفُسِکُمْ أوْ تُخْفوهُ یُحاسِبْکُمْ بِهِ اللّهُ فَیَغْفِرُ لِمَنْ یَشاءُ وَ یُعَذِّبُ مَنْ یَشاءُ وَ اللّهُ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدیرٌ (284)

آمَنَ الرَّسولُ بِما أُنْزِلَ إلَیْهِ مِنْ رَبِّهِ وَ الْمُؤْمِنونَ کُلٌّ آمَنَ بِاللّهِ وَ مَلائِکَتِهِ وَ کُتُبِهِ وَ رُسُلِهِ لا نُفَرِّقُ بَیْنَ أحَدٍ مِنْ رُسُلِهِ وَ قالوا سَمِعْنا وَ أطَعْنا غُفْرانَکَ رَبَّنا وَ إلَیْکَ الْمَصیرُ (285)

لا یُکَلِّفُ اللّهُ نَفْساً إلاَّ وُسْعَها لَها ما کَسَبَتْ وَ عَلَیْها ما اکْتَسَبَتْ رَبَّنا لا تُؤخِذْنا إنْ نَسینا أوْ أخْطَأْنا رَبَّنا وَ لا تَحْمِلْ عَلَیْنا إصْراً کَما حَمَلْتَهُ عَلَی الَّذینَ مِنْ قَبْلِنا رَبَّنا وَ لا تُحَمِّلْنا ما لا طاقَةَ لَنا بِهِ وَ اعْفُ عَنّا وَ اغْفِرْ لَنا وَ ارْحَمْنا أنْتَ مَوْلانا فَانْصُرْنا عَلَی الْقَوْمِ الْکافِرینَ (286)

برای الله است آن‌چه در آسمان‌ها و آن‌چه در زمین است و اگر آشکار کنید آن‌چه در ضمیرتان است یا مخفی کنید آن را، محاسبه می‌کند به آن الله. پس پوشش می‌دهد (اعمال را) برای کسی که اراده کند و عذاب می‌کند کسی را که اراده کند و الله بر هر چیزی بسیار قادر است. (284) ایمان آورده است رسول (الله) به آن‌چه نازل شده است به سوی او از (جانب) پروردگارش و مؤمنان همگی ایمان آورده‌اند به الله و ملائکه‌اش و رسولانش، فرق نمی‌گذاریم بین احدی از رسولانش و گفتند: «شنیدیم و اطاعت کردیم. پوشش (اعمال) تو را (خواهانیم) پروردگارا! و به سوی تو است سرانجام.» (285) تکلیف نمی‌کند الله کسی را مگر (به) وسعش. برای او است آن‌چه کسب کرده و بر او است آن چه کسب کرده. پروردگارا! مؤاخذه مکن ما را اگر فراموش کردیم، یا خطا کردیم و بار مکن بر ما سنگینی را آن‌گونه که بار کردی آن را بر کسانی که از قبل ما بودند و بار مکن ما را آن‌چه نیست طاقتی برای ما به آن و عفو کن از ما و پوشش ده (اعمال را) بر ما و رحم کن ما را. تو سرپرست مایی، پس یاری گردان ما را بر قوم کافران. (286)

هر چه در آسمانها و زمین هست از آن خداست، اگر آنچه را در ضمیر شماست عیان کنید یا نهان کنید، خدایتان برای آن بحساب میکشد و هر که را خواهد بیامرزد و هر که را خواهد عذاب کند که خدا بهمه چیز تواناست. (284) پیمبر بدانچه از پرورد- گارش باو نازل شده ایمان دارد و مؤمنان همگی بخدا و فرشتگان و کتابها و پیغمبران او ایمان دارند. میان هیچیک از پیغمبران او فرق نکنیم. گفتند: شنیدیم و اطاعت کردیم. پروردگارا آمرزش تو میجوییم که سر انجام سوی تو است (285) خدا هیچکس را، جز باندازه توانش، مکلف نمیکند هر چه نیک کرده مال اوست و هر چه بد کرده وبال اوست. پروردگارا اگر فراموش کرده‏ایم یا خطا کرده‏ایم بر ما مگیر و تکلیف سخت بما بار مکن، چنانکه بر آنکسان که پیش از ما بوده‏اند، بار کرده‏ای. پروردگارا چیزی که تاب آن نداریم بما تحمیل مکن، از ما درگذر و بیامرزمان و بما رحم کن که تو کار ساز مایی، پس ما را بر گروه کافران فیروز ساز(286)

آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است از آن خداست. و اگر آنچه در دلهای خود دارید، آشکار یا پنهان کنید، خداوند شما را به آن محاسبه می‏کند آن گاه هر که را بخواهد می‏بخشد، و هر که را بخواهد عذاب می‏کند، و خداوند بر هر چیزی تواناست. (284) پیامبر [خدا] بدانچه از جانب پروردگارش بر او نازل شده است ایمان آورده است، و مؤمنان همگی به خدا و فرشتگان و کتابها و فرستادگانش ایمان آورده‏اند [و گفتند:] «میان هیچ یک از فرستادگانش فرق نمی‏گذاریم» و گفتند: «شنیدیم و گردن نهادیم، پروردگارا، آمرزش تو را [خواستاریم‏] و فرجام به سوی تو است.» (285) خداوند هیچ کس را جز به قدر توانایی‏اش تکلیف نمی‏کند. آنچه [از خوبی‏] به دست آورده به سود او، و آنچه [از بدی‏] به دست آورده به زیان اوست. پروردگارا، اگر فراموش کردیم یا به خطا رفتیم بر ما مگیر، پروردگارا، هیچ بار گرانی بر [دوش‏] ما مگذار هم چنان که بر [دوش‏] کسانی که پیش از ما بودند نهادی. پروردگارا، و آنچه تاب آن نداریم بر ما تحمیل مکن و از ما درگذر و ما را ببخشای و بر ما رحمت آور سرور ما تویی پس ما را بر گروه کافران پیروز کن. (286)

آنچه در آسمان‏ها و آنچه در زمین است (علاوه بر خود آنها) ملک حقیقی خداست، و اگر آنچه در دل دارید (از عقاید فاسده و ملکات رذیله، نه مجرد خطورات و نه ملکات غیر اختیاری) آشکار نمایید یا پنهان سازید خدا شما را به آن محاسبه می‏کند، پس هر که را بخواهد (به اقتضای رحمتش) می‏بخشد و هر که را بخواهد (به اقتضای عدلش) عذاب می‏کند، و خدا بر هر چیزی تواناست. (284) فرستاده ما بدانچه از جانب پروردگارش به سوی او نازل شده ایمان آورده و مؤمنان همگی به خدا و فرشتگان و کتاب‏ها و فرستادگان او ایمان آورده‏اند (و گفتند) میان هیچ یک از فرستادگان او فرق نمی‏گذاریم، و گفتند: شنیدیم و اطاعت کردیم، پروردگارا عفوت را می‏طلبیم، و بازگشت (همه) به سوی توست. (285) خداوند هیچ کس را جز به اندازه توانش تکلیف نمی‏کند، هر کس هر کار خیری کسب کرده به سود اوست، و هر کار بدی کسب نموده به زیان اوست، (و مؤمنان گویند) پروردگارا، اگر ما فراموش نمودیم یا خطا کردیم ما را مؤاخذه مکن پروردگارا، و بار تکالیف سنگینی (به کیفر گناهانمان) بر دوش ما منه چنان که بر کسانی که پیش از ما بودند نهادی. پروردگارا، و آنچه بدان طاقت نداریم (از عذاب آخرت) بر ما تحمیل مکن، و از ما درگذر، و بر ما ببخشای، و بر ما رحم کن، تو مولای مایی، پس ما را بر گروه کافران پیروز گردان. (286)

فهرست مطالب

باز کردن همه | بستن همه