سوره بقره – آیه 255
اللّهُ لا إلهَ إلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیّومُ لا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَ لا نَوْمٌ لَهُ ما فی السَّماواتِ وَ ما فی الْأرْضِ مَنْ ذا الَّذی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إلاَّ بِإذْنِهِ یَعْلَمُ ما بَیْنَ أیْدیهِمْ وَ ما خَلْفَهُمْ وَ لا یُحیطونَ بِشَیْءٍ مِنْ عِلْمِهِ إلاَّ بِما شاءَ وَسِعَ کُرْسیُّهُ السَّماواتِ وَ الْأرْضَ وَ لا یَؤُدُهُ حِفْظُهُما وَ هُوَ الْعَلیُّ الْعَظیمُ (255)
الله است که نیست خدایی مگر او، زنده پایدار (به ذات خود) است. نمی‌گیرد او را چرتی و نه خوابی. برای او است آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است. کیست این کسی که شفاعت می‌کند نزد او، مگر به اذن او. میداند آنچه روبه‌روی آنها است و آنچه پشت آنها است و احاطه ندارند به چیزی از علم او مگر به آنچه اراده کند. وسعت گرفته کرسی او آسمانها و زمین را و سنگینی نمیکند او را حفظ آن دو و او است بلند مرتبه بسیار بزرگ. (255)
خدای یکتاست که خدایی جز او نیست، زنده است و پاینده، نه چرت میگیردش نه خواب. هر چه در آسمانها و زمین هست، از اوست. کیست که بنزد او، جز باجازهاش، شفاعت کند. آینده و گذشته کسان را میداند و بچیزی از دانش وی، جز باجازهاش، رسایی ندارند. قلمرو او آسمانها و زمین را فراگرفته و نگهداشتنش او را خسته نمیکند که او والاست و بزرگ. (255)
خداست که معبودی جز او نیست زنده و برپادارنده است نه خوابی سبک او را فرو میگیرد و نه خوابی گران آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است، از آن اوست. کیست آن کس که جز به اذن او در پیشگاهش شفاعت کند؟ آنچه در پیش روی آنان و آنچه در پشت سرشان است میداند. و به چیزی از علم او، جز به آنچه بخواهد، احاطه نمییابند. کرسی او آسمانها و زمین را در بر گرفته، و نگهداری آنها بر او دشوار نیست، و اوست والای بزرگ. (255)
خدای یکتاست که جز او معبودی نیست، زنده قائم به ذات و برپا دارنده توانا و دائم (جهان هستی) است، هیچ گاه او را خواب سبک و سنگین فرا نمی‌گیرد، آنچه در آسمانها و آنچه در این زمین است (علاوه بر خود آنها) از آن اوست (به ملاک آنکه آفرینش و حفظ و تدبیر و فانی کردن همه در تحت اراده اوست) کیست آنکه جز به اذن او در محضرش وساطت کند (وساطت تکوینی در میان اسباب و مسببات در این جهان، و شفاعت ارادی در سقوط کیفر اعمال و فزونی پاداش در جهان دیگر)؟! آنچه را در جلو روی مردم و آنچه را در پشت سر آنهاست (حوادث آینده و گذشته جهان را) میداند و آنها به چیزی از علم او احاطه ندارند جز به آنچه او بخواهد. کرسی (سلطه و ربوبیت) او آسمانها و زمین را فرا گرفته و نگهداری آنها بر او سنگینی و خستگی ندارد، و او والا و بزرگ است. (255)