سوره بقره – آیه 163 و 164

وَ إلهُکُمْ إلهٌ واحِدٌ لا إلهَ إلاَّ هُوَ الرَّحْمنُ الرَّحیمُ (163)

إنَّ فی خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأرْضِ وَ اخْتِلافِ اللَّیْلِ وَ النَّهارِ وَ الْفُلْکِ الَّتی تَجْری فی الْبَحْرِ بِما یَنْفَعُ النّاسَ وَ ما أنْزَلَ اللّهُ مِنَ السَّماءِ مِنْ ماءٍ فَأحْیا بِهِ الْأرْضَ بَعْدَ مَوْتِها وَ بَثَّ فیها مِنْ کُلِّ دابَّةٍ وَ تَصْریفِ الرّیاحِ وَ السَّحابِ الْمُسَخَّرِ بَیْنَ السَّماءِ وَ الْأرْضِ لَآیاتٍ لِقَوْمٍ یَعْقِلونَ (164)

و خدای شما، خدای واحد است. نیست خدایی مگر او (که) (همگان را) بسیار بخشنده (مؤمنان را به صورت خاص) همیشه بخشاینده است. (163) به یقین در خلقت آسمان‌ها و زمین و آمد و شد شب و روز و (نیز) کشتی‌هایی که جریان دارند در دریا به آن‌چه نفع می‌رساند مردم را و (هم‌چنین) آن چه فرو فرستاد الله از آسمان از آب، پس زنده نمود به واسطه آن زمین را بعد از مرگش و پراکنده کرد در آن هر چهارپایی و (نیز) گرداندن بادها و ابرها که مسخر است بین آسمان و زمین، قطعاً نشانه‌هایی خاص است برای گروهی که تعقل می‌کنند. (164)

خدای شما خداییست یگانه که جز او خدایی نیست و رحمان است و رحیم (163) در خلقت آسمانها و زمین و تفاوت شب و روز و کشتی‏ها که بسود مردم بدریا روانست و آبی که خدا از آسمان فرود آورد و زمین را پس از مرده بودنش بدان زنده کرد و از همه جنبندگان در آن پراکند و تغییر بادها، و ابرها که میان آسمان و زمین بخدمت در است، برای گروهی که خردوری میکنند، عبرتهاست (164)

و معبود شما، معبود یگانه‏ای است که جز او هیچ معبودی نیست، [و اوست‏] بخشایشگر مهربان. (163) راستی که در آفرینش آسمانها و زمین، و در پی یکدیگر آمدن شب و روز، و کشتیهایی که در دریا روانند با آنچه به مردم سود می‏رساند، و [همچنین‏] آبی که خدا از آسمان فرو فرستاده، و با آن، زمین را پس از مردنش زنده گردانیده، و در آن هر گونه جنبنده‏ای پراکنده کرده، و [نیز در] گردانیدن بادها، و ابری که میان آسمان و زمین آرمیده است، برای گروهی که می‏اندیشند، واقعا نشانه‏هایی [گویا] وجود دارد. (164)

و خدای شما خدایی یگانه است، جز او خدایی (مستحق پرستش) نیست که بخشنده و مهربان است. (163) به یقین در آفرینش آسمان‏ها و زمین، و آمد و شد شب و روز، و کشتی‏هایی که در دریا به سود مردم جریان دارند، و آبی که خداوند از آسمان نازل کرده و با آن زمین را پس از مرگش زنده نموده، و در آن از هر نوع جنبنده‏ای پراکنده کرده، و گرداندن بادها (از سویی به سویی)، و ابری که در میان آسمان و زمین مسخیر است، (در هر یک از این امور هفتگانه) نشانه‏هایی است (از توحید و قدرت و حکمت خدا) برای گروهی که می‏اندیشند. (164)

فهرست مطالب

باز کردن همه | بستن همه