سوره بقره – آیه 47 و 48

یا بَنی إسْرائیلَ اذْکُروا نِعْمَتیَ الَّتی أنْعَمْتُ عَلَیْکُمْ وَ أنّی فَضَّلْتُکُمْ عَلَی الْعالَمینَ (47)

وَ اتَّقوا یَوْماً لا تَجْزی نَفْسٌ عَنْ نَفْسٍ شَیْئاً وَ لا یُقْبَلُ مِنْها شَفاعَةٌ وَ لا یُؤْخَذُ مِنْها عَدْلٌ وَ لا هُمْ یُنْصَرونَ (48)

ای بنی اسرائیل! یاد آورید نعمت مرا که ارزانی داشتم بر شما و این‌که من فضیلت بخشیدم شما را بر جهانیان، (47) و پروا کنید زمانی را که ادا نمی‌کند کسی از کسی چیزی را و قبول نمی‌شود از او شفاعتی و گرفته نمی‌شود از آن معادلی و نه آن‌ها یاری می‌شوند. (48)

ای فرزندان اسرائیل! نعمت مرا که به شما ارزانی داشتم و بر مردم زمانه برتریتان دادم بیاد آرید (47) و از آن روز، که کس بکار کس نیاید و از او شفاعتی نپذیرند و عوضی نگیرند و کسان یاری نشوند، بترسید (48)

ای فرزندان اسرائیل، از نعمتهایم که بر شما ارزانی داشتم، و [از] اینکه من شما را بر جهانیان برتری دادم، یاد کنید. (47) و بترسید از روزی که هیچ کس چیزی [از عذاب خدا] را از کسی دفع نمی‏کند و نه از او شفاعتی پذیرفته، و نه به جای وی بدلی گرفته می‏شود و نه یاری خواهند شد. (48)

ای فرزندان اسرائیل، نعمت‏هایی را که من به شما ارزانی داشتم و اینکه شما را بر جهانیان (زمانتان) برتری دادم به یاد آورید. (47) و از روزی پروا کنید که هیچ کس از کسی حقیی را ادا و حاجتی را روا و عذابی را دفع نمی‏کند، و نه از کسی شفاعت پذیرفته می‏گردد و نه از کسی (برای رهایی از عذاب) عوض گرفته می‏شود، و نه یاری می‏شوند. (48)

فهرست مطالب

باز کردن همه | بستن همه